ریسک مالی

ریسک مالی اصطلاحی است که به فرد، تجارت و دولت اطلاق می شود. ریسک به معنای احتمال از دست دادن پول در سرمایه گذاری یا در صورت ناتوانی دولت و کسب و کار در پرداخت بدهی خود از موسسات مالی مختلف است.

دانلود ارزیابی شرکت، بانکداری سرمایه گذاری، حسابداری، ماشین حساب CFA و غیره

ریسک شامل عوامل مختلفی است که ممکن است بر نتایج مطلوب عملیات تأثیر بگذارد یا اثرات ناخواسته ای را ایجاد کند که در نهایت بر عملیاتی که در نهایت شامل تجارت، سرمایه گذاران و کل بازار می شود، تأثیر می گذارد. ریسک مالی برای یک فرد از دست دادن سرمایه گذاری و توانایی پرداخت وام است. ریسک مالی کسب و کار ممکن است به دلیل مشکلات در عملیات کسب و کار، ریسک اعتباری، به عنوان مثال، ناتوانی در پرداخت بدهی، ریسک بازار، به عنوان مثال زمانی که کسب و کار مشتریان خود را به دلیل ارتقاء، نوآوری های رقبا و تغییر در الگوهای مصرف از دست می دهد، رخ دهد. برای دولت، ریسک مالی به معنای ناتوانی در کنترل تورم، اوراق قرضه و سایر ابزارهای بدهی است.

مثالی از ریسک مالی

نمونه هایی از ریسک مالی به تفصیل آورده شده است:

رکود بزرگ در سال 2008

• بحران وام مسکن وامهای بیپشتوانه.
• در دسامبر 2007 با کاهش 4. 3 درصدی تولید ناخالص داخلی و افزایش 10 درصدی بیکاری آغاز شد.
• دلایل:
  1. وام های پرخطر به وام گیرندگانی اعطا می شود که امتیازات اعتباری کمتری دارند و سابقه اعتباری ضعیفی دارند.
  2. از سال 2000 تا 2005 به دلیل رونق مسکن در ایالات متحده، بسیاری از وام دهندگان می خواستند از افزایش قیمت مسکن سرمایه گذاری کنند.
  3. در نتیجه، بسیاری از مؤسسات مالی وام های رهنی پرخطر را به صورت عمده از خریدارانی با سابقه اعتباری ضعیف دریافت کردند که به عنوان اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن شناخته می شود.
  4. در ایالات متحده، در اوایل سال 2007، New Century Financial اعلام ورشکستگی کرد.
  5. فردی مک (شرکت وام و وام مسکن فدرال خانه) ناتوانی خود را در خرید سایر اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن اعلام کرد.
  6. در نتیجه، بازاری برای وام مسکن برای فروش و بازیابی سرمایه گذاری در چنین وام های پرریسکی وجود ندارد. بسیاری از شرکت‌ها در مسیر ورشکستگی شروع به کار کردند که منجر به کاهش قیمت در بازار املاک و مستغلات شد و راهی برای بازیابی سرمایه‌گذاری وجود نداشت.
  7. به دلیل کاهش قیمت مسکن، بسیاری از وام گیرندگان متوجه شدند که ارزش خانه هایشان بسیار کمتر از مبلغ وام است.
  8. بسیاری از صاحبان خانه شروع به عدم پرداخت وام خود کردند. از آنجایی که در چنین بازاری کمبود خریدار وجود دارد، قیمت‌ها همچنان به کاهش بیشتر ادامه می‌دهند و در نتیجه تعداد معوقات مالکان افزایش می‌یابد و راهی برای بازیابی چنین وام‌هایی برای موسسات مالی وجود ندارد.
  9. مانند یک اثر گلوله برفی بر روی اقتصاد ، حتی وقتی داو جونز برای اولین بار از 14000 عبور کرد ، نتوانست آن سطح را حفظ کند. طی 18 ماه آینده ، بیش از 6500 امتیاز سقوط کرد ، که منجر به از دست دادن سرمایه گذاری برای بسیاری از آمریکایی ها شد که بخش بزرگی از پس انداز زندگی خود را در بازار سهام سرمایه گذاری کردند. در نتیجه ، بازار اعتبار شروع به کاهش کرد.
  10. برای اقدام در برابر سقوط اقتصاد ، فدرال رزرو در ایالات متحده هدف نرخ بهره را برای ارتقاء وام و عدم تجاوز به بازار اعتبار کاهش داد.
  11. در فوریه 2008 قانون محرک اقتصادی توسط رئیس جمهور ایالات متحده برای تشویق میزان معینی از تخفیف به مالیات دهندگان برای افزایش هزینه ها و محدودیت های وام برای ارتقاء فروش خانه و تقویت اقتصاد امضا شد.
• غول های بانکی سرمایه گذاری مانند Bear Sterns و برادران لمان فرو ریختند و به دلیل بحران وام مسکن در سال 2008 ، ورشکستگی را اعلام کردند.
• گروه بیمه آمریکایی غول بیمه آمریکا (AIG) ، که بسیاری از این وام های تحت حمایت وام را از موسسات مختلف مالی بیمه می کرد ، نیز با مشکل روبرو شد. اما به دلیل خصوصیات دارایی ، فدرال رزرو موافقت کرد که 85 میلیارد دلار اضافی به AIG وام دهد تا تجارت خود را مدیریت کند.
• TARP (برنامه امدادرسانی دارایی مشکل) به دولت آمریکا 700 میلیارد دلار اجازه داد تا چنین دارایی هایی را از شرکت های مشکل خریداری کند. با بهبود اقتصاد ، چنین دارایی هایی می توانند به آرامی در یک بازار فروخته شوند.
• صندوق های TARP همچنین برای وثیقه جنرال موتورز و بانک آمریکا استفاده شد.
• دولت آمریكا دومین بسته محرک را در سال 2009 برای ترویج هزینه های زیرساخت ها ، مراقبت های بهداشتی ، انرژی و غیره اعلام کرد.
• رکود اقتصادی بزرگ همچنین کشورهای اروپایی را تحت تأثیر قرار داد که منجر به پیش فرض اوراق قرضه یونان ، پرتغال و ایرلند با انتظار وثیقه شد.
• کشورها مجبور شدند اقدامات خاصی مانند افزایش مالیات و کاهش در برنامه های اجتماعی را انجام دهند تا از پیش فرض های بیشتر بدهی خودداری کنند.
• رکود بزرگ در سال 2008 ریسک مالی و تأثیر آن بر افراد ، دولت و اقتصاد جهانی را توصیف می کند. اگر به طور مناسب مدیریت نشود ، چنین ریسکی نتیجه فاجعه بار را ایجاد می کند ، که باعث می شود اقتصاد بهبود یابد و دولت را مجبور کند اقدامات خاصی را از طریق سیاست انجام دهد تا از سقوط بیشتر جلوگیری کند.

انواع ریسک مالی

انواع مختلفی از ریسک مالی در زیر آورده شده است:

1. ریسک بازار

ریسک بازار ناشی از به روزرسانی یا نوآوری در فناوری ، تغییر در قیمت ها یا تغییر در الگوهای مصرف مشتری های مؤثر بر درآمد تجاری است.

ریسک بازار شامل خطرات سیستماتیک و غیر سیستماتیک است که منجر به از بین رفتن سرمایه گذاری می شود. ریسک سیستماتیک شامل رکود ، تغییرات نرخ بهره و بلایای طبیعی است که از آن جلوگیری نمی شود. ریسک غیر سیستماتیک مواردی است که از طریق تغییر در عملیات ، استراتژی و برنامه ریزی می توان از آنها جلوگیری کرد یا مدیریت کرد.

2. ریسک اعتباری

عدم توانایی وام گیرنده در بازپرداخت بدهی طبق تعهدات قراردادی. پیش فرض در بازپرداخت بدهی بر اعتبار تجاری در بازار ، توانایی وام گرفتن وجوه از سایر موسسات مالی و از دست دادن اعتماد به نفس سرمایه گذاران تأثیر خواهد گذاشت. در حالی که در مورد دولت ، ریسک اعتباری می تواند تأثیرات زیادی بر کل اقتصاد و جهان داشته باشد زیرا اوراق قرضه پیش فرض و عدم توانایی در کنترل تورم بر شهرت کشورها ، معاملات تجاری ، ثبات اجتماعی و روابط با سایر کشورها تأثیر می گذارد.

3. خطر عملیاتی

ریسک عملیاتی می تواند ناشی از تصمیمات مدیریتی مؤثر بر بازده تجارت یا ارائه نتایج ناخواسته باشد. به طور کلی ، ریسک عملیاتی به معنای خرابی کامل نیست بلکه کاهش ظرفیت خروجی است که تغییر در تصمیم می تواند فناوری را مدیریت ، به روز و حفظ کند.

4. خطر نقدینگی

توانایی یک فرد یا مشاغل برای پرداخت تعهدات مالی کوتاه مدت خود به دلیل عدم فروش سریع دارایی های خود در یک بازار بدون ضرر. عدم توانایی فروش دارایی یا سرمایه گذاری برای پول نقد می تواند ناشی از شرایط بازار ، عدم خریداران و غیره باشد. با حفظ سرمایه گذاری متنوع در دارایی های کوتاه مدت و حفظ پول کافی در تجارت برای انجام تعهدات کوتاه مدت می توان ریسک نقدینگی را مدیریت کرد.

تفاوت بین ریسک مالی در مقابل ریسک تجاری

اساس مقایسه

خطر تجاری

مزایا و مضرات ریسک مالی

در زیر مزایا و مضرات زیر وجود دارد:

مزایای

• رشد: ریسک بخشی جدایی ناپذیر از تجارت است و برای رشد و گسترش در یک بازار جدید ، شرکت ها ممکن است نیاز به افزایش امور مالی از طریق بدهی داشته باشند. ریسک مالی ، اگرچه به نظر می رسد برای شرکت بار سنگین است ، اگر یک شرکت بتواند از طریق رشد و گسترش درآمد بهتری داشته باشد ، اما چنین ریسکی باید انجام شود.
• برنامه ریزی مالیاتی: بسیاری از شرکت ها برای کسر مالیات از ضرر و زیان استفاده می کنند که می تواند طی چندین سال پخش شود. کاهش بدهی مالیاتی و مدیریت ریسک یک شرکت می تواند ریسک مالی را به یک مزیت بلند مدت تبدیل کند.
• هشدار برای سرمایه گذاران و مدیریت: ریسک مالی زنگ خطر برای سرمایه گذاران و مدیریت است تا اقدامات خاصی را برای جلوگیری از خسارت بیشتر انجام دهند.
• ارزیابی ارزیابی: ریسک مالی در مشاغل یا پروژه های خاص به ارزیابی درآمد از طریق نسبت ریسک-پاداش کمک می کند ، که می گوید چنین شرکتی یا پروژه ای ارزش آن را دارد.
• ریسک مالی را می توان از طریق نسبت های مختلف مورد تجزیه و تحلیل قرار داد ، که درک نقش ریسک درگیر در تجارت را آسان می کند.

معایب

• می تواند نتیجه فاجعه بار ایجاد کند: در مورد دولت ، ریسک مالی منجر به اوراق قرضه پیش فرض و سایر بدهی های مؤسسات مالی می شود که می تواند آسیب های طولانی مدت به کشور و اقتصاد جهانی وارد شود. به عنوان مثال. بحران یونان بر کشورهای اتحادیه اروپا ، که از طریق اوراق قرضه در یونان سرمایه گذاری می کردند ، تأثیر گذاشت.
• نمی تواند کنترل شود: ریسک مالی ناشی از عوامل جهانی ، بلایای طبیعی ، جنگ ، تغییر در نرخ بهره و تغییر در سیاست های دولت که توسط یک تجارت که در یک بازار خاص فعالیت می کند قابل کنترل نیست.
• اثرات طولانی مدت: ریسک مالی ، اگر در زمان مناسب با استراتژی های مناسب مدیریت نشود ، می تواند باعث آسیب به مالی و شهرت شود و بر کل تجارت و از دست دادن اعتماد به نفس سرمایه گذاران و وام دهندگان تأثیر بگذارد. غلبه بر چنین اشکالاتی برای یک شرکت می تواند چالش برانگیز باشد.
• تأثیر: ریسک مالی می تواند بر کل بخش ، بازار و اقتصاد تأثیر بگذارد.

نتیجه

ریسک مالی بخشی جدایی ناپذیر از امور مالی ، تجارت و دولت است. چنین ریسکی لزوماً نشانه منفی نیست بلکه می تواند نشانه رشد باشد در صورت استفاده و مدیریت صحیح. در مورد تجارت ، نسبت اهرم های مالی مانند نسبت پوشش بهره ، نسبت های بدهی و نسبت بدهی برابر برای درک سطح بدهی شرکت در بازار استفاده می شود. در صورت مقابله با رشد درآمد و گسترش تجارت ، ریسک مالی می تواند مفید باشد. با این وجود ، اگر به درستی مدیریت نشود ، می تواند باعث ورشکستگی شرکت و ضرر برای سرمایه گذاران و وام دهندگان در تجارت شود.

در مورد دولت ، برای جلوگیری از اثرات فاجعه آمیز بر کشور و اقتصاد در آینده ، باید به طور مداوم ریسک مالی مورد بررسی قرار گیرد. ریسک مالی فردی می تواند در سرمایه گذاری از بین برود ، یا افزایش بدهی مالی می تواند نگرانی آینده آنها باشد. چنین ریسکی را می توان با تکنیک های مدیریت مناسب کاهش و منحرف کرد.

مقالات توصیه شده

این راهنما برای ریسک مالی است. در اینجا ما در مورد معرفی و انواع ریسک مالی با مزایا و معایب بحث می کنیم. همچنین ممکن است برای کسب اطلاعات بیشتر به مقاله های زیر نگاهی بیندازید -

آموزش ارزیابی تجارت (16 دوره) 16 دوره آنلاین |80+ ساعت |گواهی قابل تأیید تکمیل |دسترسی به طول عمر 4. 5